Źródła Artezyjskie w Krakowie.
https://ekorod.blogspot.com/2025/06/woda-do-podlewania-roslin.html
https://www.ing.pan.pl/muzeum-geologiczne/tytul-domyslny
Woda o mineralizacji - 810 mg/l (rok 1997).
Test twardości osmozy wody - .............
Test tradycyjny CaCO2 - ..........
Test, pomiar EC - ...........
Test, pomiar TDS - ............
Test, pomiar REDOX - ...........
Test, pomiar temperatury - ...........
Test, pomiar PH - .................
Test na zawartość Ca - .........
Test na zawartość Mg - .........
Test na zawartozc Fe - .........
Test na zawartość S - .........
Krystalicznie czyste źródło wody artezyjskiej
Tym, co charakteryzuje wody artezyjskie, jest ich nietypowe źródło – znajdują się bowiem w podziemnych skalnych nieckach, z których wypływają na powierzchnię za sprawą ciśnienia hydrostatycznego. Napierające na zbiornik warstwy skał oraz gliny sprawiają, że woda znajduje się pod dużym naporem, a gdy wreszcie znajdzie ujście – samoczynnie lub za sprawą odwiertu wydostaje się na powierzchnię.
Wody artezyjskie rozpoczynają swoją długą wędrówkę już od momentu opadu. Przecinając kolejne warstwy geologiczne, spływają do niecek, gdzie mogą gromadzić się przez setki, a nawet tysiące lat. Podczas tej podróży przez kolejne poziomy skał, wody opadowe zostają nasycone cennymi składnikami mineralnymi oraz zyskują swój niepowtarzalny smak.
Wody ze źródeł artezyjskich cechuje bogaty skład mineralny, dlatego często wykorzystywane są w celach leczniczych. Dostarczają wielu cennych elektrolitów, niezbędnych dla zdrowego i prawidłowego funkcjonowania organizmu, korzystnie wpływają na układ trawienny i nerwowy, pomagają w detoksykacji organizmu, a także działają pozytywnie na wygląd skóry. Smak oraz stopień nasycenia składnikami mineralnymi może różnić się w zależności od źródła, dlatego zawsze warto zapoznać się z informacjami i określić parametry możliwego wykorzystania drogocennego żrodla .
Wody w studniach artezyjskich Krakowa należą do tzw.akratopegów, czyli wód o mineralizacji od 500 do 1000 mg/l składników mineralnych. A więc nie są to już „wody słodkie”, w obecnej nomenklaturze handlowej zwane „wodami źródlanymi” i jeszcze nie „wody mineralne”, ale już blisko nich. Zawierają od 719 do 968 mg składników mineralnych i należą do grupy wód twardych. Pod tym względem są o wiele lepsze niż niż niejedna woda butelkowana, nazywana przez producenta, „wodą mineralną”. Wystarczy porównać etykiety.
----------------------------------------
Test twardości osmozy wody.
Test twardości wody to metoda oceny zawartości minerałów, głównie wapnia, magnezu i pozostałych minerałów, rozpuszczonych w wodzie. Osmoza to proces oczyszczania wody, a test twardości pomaga w wyborze i konfiguracji filtrów osmotycznych, zapewniając, że urządzenie będzie odpowiednio działające.
Wapń i magnez są głównymi składnikami twardości wody, jony żelaza i manganu również mogą się do niej przyczyniać, choć w mniejszym stopniu. Twardość ogólna wody to suma wszystkich jonów wapnia i magnezu w różnych proporcjach, które decydują o stopniu jej mineralizacji.
Twardość ogólną wody można podzielić na dwa typy:
• Twardość wapniową, wynikającą z obecności rozpuszczonych soli wapnia,
• Twardość magnezową, spowodowaną obecnością rozpuszczonych soli magnezu.
Dodatkowo, twardość wody dzieli się na:
• Twardość przemijającą (węglanową), która jest powodowana przez wodorowęglany wapnia i magnezu. Można ją usunąć poprzez gotowanie wody.
• Twardość niewęglanową, związaną z obecnością innych związków wapnia i magnezu, takich jak siarczany, chlorki, azotany czy krzemiany. Ten rodzaj twardości nie ulega zmianie podczas podgrzewania ani gotowania wody.
Przepłucz naczynko pomiarowe 2-3 razy badaną wodą.
Nalej badaną wodę do kreski oznaczonej 5 ml.
Dodaj jedną kroplę odczynnika i mieszaj próbkę kolistymi ruchem przez kilka sekund. Próbka powinna zabarwić się na czerwono.
Dodawaj kolejne krople odczynnika, aż kolor próbki zacznie zmieniać się na zielony.
Mieszaj próbkę 10-20 sekund i obserwuj , czy jej kolor zmienił się na wyraźnie zielony. Jeśli nie, dodaj jeszcze jedną kroplę i mieszaj ponownie 10-20 sekund.
Ilość dodanych kropli odczynnika, do momentu zmiany barwy na zieloną, odpowiada twardości wody w stopniach niemieckich.
Woda krakowska .... kranowa i twardość .
Czym jest EC? EC (przewodność elektryczna) mierzy stężenie soli rozpuszczonych w roztworze. Wyższe EC oznacza większe zasolenie, a niższe EC wskazuje na mniejszą ilość składników odżywczych w pożywce. Zbyt wysokie EC: Może prowadzić do zasolenia strefy korzeniowej, co ogranicza zdolność roślin do pobierania wody.
TDS (Total Dissolved Solids) to miara całkowitej ilości substancji stałych rozpuszczonych w wodzie, wyrażana w ppm (części na milion). EC (Electrical Conductivity) to miara przewodnictwa elektrycznego wody, czyli jej zdolności do przewodzenia prądu, wyrażana w µS/cm (mikroSiemens na centymetr). Oba pomiary są używane do oceny jakości wody, w tym jej czystości i zawartości składników mineralnych.
• Określa ilość wszystkich substancji stałych rozpuszczonych w wodzie, w tym minerałów, soli, metali ciężkich i innych zanieczyszczeń.
• Im wyższa wartość TDS, tym więcej substancji rozpuszczonych znajduje się w wodzie, co może wskazywać na zanieczyszczenie.
• Woda pitna powinna mieć niski poziom TDS, zwykle poniżej 500 ppm.
• Miernik TDS służy do pomiaru wartości TDS.
EC (Electrical Conductivity):
• Mierzy zdolność wody do przewodzenia prądu, która jest związana z ilością rozpuszczonych jonów (naładowanych cząsteczek) w wodzie.
• Im wyższa wartość EC, tym więcej jonów i tym lepiej woda przewodzi prąd.
• EC może być używany do monitorowania poziomu nawozów w wodzie w hydroponice, ponieważ nawozy zwiększają przewodnictwo elektryczne wody.
• Miernik EC służy do pomiaru wartości EC.
Różnice między TDS i EC:
• TDS mierzy całkowitą zawartość substancji stałych rozpuszczonych, a EC mierzy ich zdolność do przewodzenia prądu.
• TDS i EC są ze sobą powiązane, ale nie są to samo. Wysoka wartość TDS zazwyczaj oznacza wysoką wartość EC i na odwrót.
• Zrozumienie różnicy między TDS i EC jest ważne przy ocenie jakości wody, zwłaszcza w kontekście nawozów dla roślin w hydroponice.
Podczas gdy TDS mierzy całkowitą ilość rozpuszczonych ciał stałych w wodzie, EC mierzy zdolność tych rozpuszczonych ciał stałych do przewodzenia prądu.
Jaki jest dobry EC w wodzie?
Woda o przewodności powyżej 840 jest uważana za twardą. Nie ma państwowych ani krajowych norm dotyczących przewodności, jednak Agencja Ochrony Środowiska (EPA) zaleca wartość mniejszą niż 1000 mikrosimensów na centymetr (mcg/cm) dla wody pitnej.
Jaki jest dobry TDS w wodzie?
Dobry poziom TDS w wodzie pitnej powinien wynosić od 50 do 150 ppm (miligramów na litr). Wartości powyżej 300 ppm mogą świadczyć o problemach z jakością wody.
- CF nie jest jednostką pomiarową, ale określa typ filtra. EC i TDS (wartości wyrażane w µS/cm lub ppm) są miarami przewodności elektrycznej i ilości substancji rozpuszczonych, a ich pomiary są wykonywane za pomocą specjalnych mierników.
Pomiar REDOX wody.
Dobry potencjał redox w wodzie, czyli wskaźnik ORP, powinien być ujemny, co oznacza właściwości antyoksydacyjne. Woda o wartości ORP poniżej 0 mV działa jako silny przeciwutleniacz, neutralizując wolne rodniki i potencjalnie przynosząc korzyści zdrowotne.
Co to jest potencjał redox (ORP)?
• ORP (Oxidation-Reduction Potential):
Wskaźnik, który określa zdolność wody do oddawania lub przyjmowania elektronów. Innymi słowy, mierzy, czy woda ma tendencję do utleniania (oddawania elektronów) czy redukcji (przyjmowania elektronów).
• Wartości ujemne:
Oznaczają, że woda działa jako antyoksydant, neutralizując wolne rodniki, które mogą uszkadzać komórki.
• Wartości dodatnie:
Oznaczają, że woda ma właściwości utleniające, co może sprzyjać powstawaniu wolnych rodników.
Dlaczego ujemny potencjał redox jest pożądany?
• Antyoksydanty:
Wolne rodniki są związkiem chemicznym, które mogą powodować uszkodzenia komórek, co przyczynia się do wielu chorób i procesów starzenia. Antyoksydanty, takie jak te zawarte w wodzie o ujemnym potencjale redox, neutralizują wolne rodniki i pomagają chronić organizm.
• Korzyści zdrowotne:
Uważa się, że regularne spożywanie wody o ujemnym potencjale redox może wspierać funkcjonowanie układu odpornościowego, poprawiać nawodnienie organizmu, a nawet wspomagać zdrowie skóry.
Jakie powinno być ORP wody?
Podczas pomiaru parametrów wody poziom ORP (Redoks) odpowie nam na pytanie jak bardzo zanieczyszczona lub czysta jest woda. Woda czysta, przeznaczona do picia ma wyższy poziom Redoksu i z reguły waha się miedzy 200-600 mv. np. ok -100mV.
Ciekawostka ...... Woda z Lourdes to zwykła, lekko wapienna woda, którą można porównać do wody z pobliskich źródeł. Jej potencjał redox (ORP) waha się w granicach +200 do +600 mV. Oznacza to, że ma ona właściwości utleniające, a nie redukujące, czyli działa jak utleniacz.
Właściwości i zalety wody artezyjskiej
Czystość i brak zanieczyszczeń: Woda artezyjska jest często uważana za wyjątkowo czystą, ponieważ przechodzi przez liczne warstwy ziemi, które działają jak naturalne filtry. Te warstwy zatrzymują zanieczyszczenia, co sprawia, że woda wypływająca na powierzchnię jest wolna od wielu szkodliwych substancji.
Bogactwo minerałów: Woda artezyjska często zawiera naturalne minerały, takie jak wapń, magnez i potas, które są korzystne dla zdrowia. Minerały te mogą wspierać zdrowie kości, układu nerwowego i mięśniowego.
Naturalne źródło wody: Woda artezyjska jest naturalnym źródłem wody, co oznacza, że nie jest sztucznie wzbogacana ani filtrowana. To naturalne pochodzenie sprawia, że wiele osób uważa ją za zdrowszą i bardziej naturalną alternatywę dla wody butelkowanej.
Świeżość i smak: Ze względu na swoją czystość i naturalne minerały, woda artezyjska często ma wyjątkowo świeży i przyjemny smak, co czyni ją popularnym wyborem wśród konsumentów (w wypadku źródeł krakowskich stopień wysokiej mineralizacji niektórych ujęć jak i zaniedbany system rur wyprowadzających nie sprzyja bezpośredniej konsumpcji).
Żelazo:
Duża ilość jonów żelaza w wodzie, może mieć negatywny wpływ na zdrowie człowieka. Trująca dawka żelaza dla dorosłego człowieka wynosi 15g siarczanu żelaza /II/, natomiast dla dzieci 6 - 10g.
przekraczające 200 µg/l (2 mg/)l nie niosą ze sobą takiego zagrożenia. ...
 |
- Ogólna zawartość: Średnia zawartość siarki ogółem w glebach ornych wynosi 200 mg/kg.
- Zawartość przyswajalnej siarki: Zawartość przyswajalnej siarki w glebach wynosi od 0,3 do 50 mg/100g gleby.
- Norma dotycząca zawartości siarczanów w wodzie do podlewania roślin jest zazwyczaj wyższa niż w przypadku wody pitnej, ale nadal istotne jest, aby nie była zbyt wysoka. Wartości dopuszczalne w odniesieniu do upraw roślinnych mogą się różnić w zależności od gatunku roślin i rodzaju uprawy, ale ogólnie, woda o stężeniu siarczanów powyżej 250 mg/l może negatywnie wpływać na rośliny.
- Ogólna zawartość: Średnia zawartość siarki ogółem w glebach ornych wynosi 200 mg/kg.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz