Brzoza brodawkowata
Betula pendula
Brzoza brodawkowata, brzoza zwisła – gatunek drzewa z rodziny brzozowatych. Określana również pod nazwami:
* brzoza gruczołowata,
* brzoza biała..
* brzezina,
Występuje w chłodniejszych rejonach Europy i Azji. Jej zasięg rozciąga się od Pirenejów w Europie poprzez Syberię, Chiny po Koreę. W południowo-zachodniej Azji występuje na Kaukazie oraz w górach północnej Turcji i północnego Iranu.
W powierzchniowych warstwach korka występuje organiczny związek chemiczny betulina - substancja, której kryształki załamują światło a kora brzozy za sprawą tego daru natury przybiera białą barwę. U młodych okazów kora jest brązowa, a u starszych, gdy kora w dolnej części pnia przyrasta na szerokość, pęka, staje się ciemna i traci barwę bieli.
Korona brzozy jest silnie rozwinięta, z luźno zwisającymi witkami a młode opadające ku ziemi gałązki są pokryte charakterystycznymi wyrostkami podobnymi do brodawek, od których pochodzi nazwa gatunkowa rośliny.
W bardzo sprzyjających warunkach brzoza brodawkowata może dorastać do 30 m wysokości i osiągnąć 80 cm w pierśnicy. Najczęściej dożywa około 100 lat.
Liście
Młode liście
Kora
Młode gałązki
Oskoła
Dziegieć
W kosmetyce i medycynie naturalnej dziegieć brzozowy jest znany i stosowany od tysięcy lat. Szczególnie cenione są właściwości antybakteryjne i dezynfekujące tego produktu, dlatego też jest on używany przede wszystkim do leczenia chorób skóry.
O brzozie z innej strony ..... .
Brzoza brodawkowata stanowi źródło surowców leczniczych pozyskiwanych z kory, pąków i liści. Słynie z otrzymywanego z niej wczesną wiosną soku brzozowego (oskoły) oraz dziegciu.
Oskoła – staropolska nazwa soku brzozowego o słodkawym smaku. Był to napój chłodzący i leczniczy stosowany na całej Słowiańszczyźnie. Otrzymuje się go przez nacięcie pnia lub gałęzi brzozy wczesną wiosną.
Dziegieć – produkt o gęstej, smolistej konsystencji powstający w wyniku suchej destylacji drewna bądź kory różnych gatunków drzew i krzewów. Wśród sklasyfikowanych rodzajów wyróżnia się dziegcie gatunkowe: sosnowy, bukowy, brzozowy, jałowcowy.
Nie możemy zapominać o prozdrowotnych, tradycyjnych preparatach z brzozy.
* herbaty ziołowe,
* syropy,
* napary,
* ksylitol - "cukier" z kory brzozy,
* nalewki,
* olejki,
* tinktury,
* mikstury.
W wielu kręgach kulturowych, pradawnych Słowian brzozie przypisywano szczególne znaczenie. Łączona była z życiem i wiosną a ze względu na strzelistą koronę stanowić miała pomost energii między ziemią i niebem. W tradycji chrześcijańskiej brzozę łączono z oczyszczeniem. Rózgom (witkom) brzozowym przypisywano zdolność wypędzania złych duchów a także ducha nieposłuszeństwa i uporu.
Brzoza brodawkowata jest drzewem magicznym dla naszego zdrowia i ducha. Potrafi dodać energii i zrównoważyć psychikę naszego organizmu. Jest niesamowitym darem przyrody.
Ile jeszcze dobra skryła w niej matka natura?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz